Πόσο αληθινά είναι τελικά τα συναισθήματα μας;
Τα συναισθήματα αποτελούν χωρίς καμία αμφιβολία ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας. Σκεφτείτε πόσες φορές προβληματιστήκαμε, διερευνήσαμε, επιβεβαιώσαμε αλλά και αναθεωρήσαμε για όσα αισθανθήκαμε. Σύμφωνα με την θεωρία των συναισθημάτων του Parrot τα βασικά συναισθήματα είναι 6: η αγάπη, ο θυμός, ο φόβος, η χαρά, η λύπη και η έκπληξη.
Τα βασικά αυτά 6 συναισθήματα , γεννούν με την σειρά τους δευτερεύοντα (όπως στοργή, υπερηφάνεια, οργή, απογοήτευση, νευρικότητα κ.α) και τριτογενή συναισθήματα ( λατρεία, συναισθηματικότητα, πάθος, ελπίδα, ζήλια, κατάθλιψη, άγχος και πολλά ακόμη) . Εμείς οι άνθρωποι ωστόσο έχουμε επιβεβαιώσει πως τα συναισθήματα μας είναι άπειρα. Είναι αυτά που καθορίζουν την προσωπική μας ανάπτυξη και μας ακολουθούν καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας. Πόσο δυνατά/ αληθινά είναι όμως τελικά αυτά που νιώθουμε; Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει αυθεντικό ένα συναίσθημα; Πόσο μπορεί να διαρκέσει και τελικά υπάρχει το για <πάντα> σε όσα νιώθουμε;
Αν το καλοσκεφτούμε, το συναίσθημα είναι ενέργεια που θέλει να κινηθεί μέσα στο σώμα μας, εξίσου και η αγγλική λέξη emotion, δηλαδή energy and motion, ενέργεια σε δράση. Κάθε τι που νιώθουμε μας προκαλεί μια ένταση, μια εσωτερική δράση. Πολλές φορές όμως οι άνθρωποι μπερδευόμαστε ∙ δίνουμε μεγαλύτερες διαστάσεις από τις πραγματικές σε ένα συναίσθημα. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ακριβώς τι νιώθουμε και αυτό μας οδηγεί σε λαθεμένα συμπεράσματα και πράξεις. Περνάμε τον ενθουσιασμό για έρωτα, τον έρωτα για αγάπη και την συμπάθεια για φιλία. Τότε εμφανίζεται το άγχος και κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Μόλις συνειδητοποιήσουμε πως κάτι δεν πάει καλά με εμάς, ξεκινάνε οι σκέψεις για το αν η ψυχοθεραπεία ή η καθοδήγηση ενός life mentor θα ήταν κάποιες λύσεις στο να καταφέρουμε να διαχειριστούμε τα συναισθήματα και τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους. Με λίγα λόγια χάνουμε τον εσωτερικό μας δρόμο ∙ κάτι τέτοιο ωστόσο δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει περισσότερο, διότι μέσα από τους λάθος δρόμους βρίσκουμε πάντα τους σωστούς.
Ένας άνθρωπος για να έχει πάντοτε συνειδητά συναισθήματα και να γνωρίζει στο 100% τι συμβαίνει μέσα του, πρέπει να έχει δουλέψει πάρα πολύ με τον εσωτερικό του κόσμο και να έχει περάσει από πολλές δοκιμασίες , ώστε να κατακτήσει την γνώση αυτή. Δεν πρέπει να αφήνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο στο έλεος του. Έχουμε χρέος να καλλιεργούμε μονίμως το μέσα μας ∙ το μυαλό μας, την καρδιά μας, το πνεύμα μας. Η εκπαίδευση αυτή θα σταθεί αρωγός στο να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα όσα νιώθουμε. Όσο καλύτερα γνωρίζουμε τον εαυτό μας ,τόσο πιο καλά μπορούμε να προσδιορίσουμε τι νιώθουμε για τον συνάνθρωπο μας. Σε κάποιους φαντάζει απίστευτα δύσκολη η μόνιμη αυτή εργασία με τον εαυτό μας. Σίγουρα ο δρόμος προς την αυτογνωσία και την συνείδηση δεν είναι εύκολος. Μέσα όμως από αυτή την προσπάθεια που θα κάνουμε είτε μόνοι μας, είτε με την καθοδήγηση κάποιου life coach, ψυχολόγου ή σύμβουλο ψυχικής υγείας θα αποκτήσουμε πολύτιμες αρετές και θα δούμε μια πλευρά του εαυτού μας, η οποία θα μας εκπλήξει απίστευτα θετικά.
Βασικό κριτήριο για την αυθεντικότητα και την δύναμη ενός συναισθήματος, είναι ο χρόνος ∙ αυτός που όλα τα φωτίζει και δίνει την πραγματική αξία στο κάθε τι. Σκεφτείτε για πόσα πράγματα αγχωθήκαμε και βρεθήκαμε να πάθουμε ακόμα και κρίσεις πανικού και εν τέλη ο χρόνος απέδειξε περίτρανα πόσο λάθος κάναμε για την πίεση που ασκήσαμε στον οργανισμό μας. Ένα συναίσθημα το οποίο παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου, είναι αδιαμφισβήτητα αληθινό. Οτιδήποτε χάνεται ή ξεθωριάζει με την πάροδο του καιρού σημαίνει πως ήταν εφήμερο , χωρίς έντονη δύναμη και επίδραση μέσα μας. Τα συναισθήματα του ανθρώπου; Άπειρα! Αλλάζουν, μετατρέπονται, μεγαλώνουν ή συρρικνώνονται. Υπάρχει όμως ένα συναίσθημα το οποίο μπορεί να διαρκέσει για πάντα ∙ ο χρόνος το ωριμάζει, το τρέφει, το ομορφαίνει ∙ το κάνει αιώνιο ∙ και το συναίσθημα αυτό είναι μόνο ένα: η αληθινή αγάπη!
Ελένη Πανταζοπούλου